Oslo, August 31st

In de Noorse dramafilm OSLO, AUGUST 31ST volgen we een dag uit het leven van Anders (Anders Danielsen Lie), een dertiger die vanwege zijn drugsverslaving al een tijdje in een afkickkliniek net buiten Oslo verblijft. Het lijkt goed te gaan. Hij is inmiddels geruime tijd clean en omdat hij in Oslo een sollicitatiegesprek heeft geregeld, krijgt Anders verlof om zelfstandig naar de stad te gaan en een begin te maken met zijn aanstaande terugkeer naar de maatschappij. Maar dat brengt risico's met zich mee, want tijdens zijn stadse omzwervingen wordt Anders geconfronteerd met het verleden: met oude vrienden waarvan hij steeds meer vervreemd is geraakt, met de foute keuzes die hij gemaakt heeft en de carrièremogelijkheden die hij is misgelopen.

De jonge Noorse regisseur Joachim Trier is een literair filmer te noemen: zijn films raken zware, existentiële thema's aan, maar Trier weet dit in een intelligente en soms lichtvoetige stijl vorm te geven - bijna zoals romanciers als Albert Camus of Milan Kundera dat kunnen. In OSLO, AUGUST 31ST schuilt veel van die existentiële thematiek in de dialogen. Een van de mooiste voorbeelden hiervan zijn de scènes tussen Anders en een vroegere vriend, Thomas (Hans Olav Brenner): vroeger waren ze feestmaatjes, vrije geesten, nu is Anders een ex-verslaafde en zit de schijnbaar succesvolle Thomas opgesloten in een verstikkend huwelijk en een saaie universiteitsbaan. Langzaam komen ze er in hun gesprek achter dat hun idee van gelukkig worden onbereikbaar is en groeit Anders' angst dat hij met zijn dertig jaar niet meer in staat is opnieuw te beginnen. Het is een angst die ook door Trier meesterlijk wordt verbeeld: het gewone, dagelijks leven van Oslo wordt door Triers d.o.p. subtiel omgevormd tot een vermoeiende, ondoordringbare stroom aan indrukken die Anders steeds meer tot een buitenstaander maken.

Net zoals zijn debuut REPRISE (2006) losjes gebaseerd was op Henry James' korte verhaal The Lesson of the Master (1888), grijpt Trier in OSLO, AUGUST 31ST terug op Pierre Drieu La Rochelles naargeestige novelle Le Feu Follet (1931) over de laatste dagen van een jonge alcoholist, dat in 1963 al eens eerder verfilmd werd door de Franse regisseur Louis Malle als LE FEU FOLLET. Naargeestig of duister is Triers film niet, eerder gevoelvol en poëtisch. Ook wordt Anders prachtig gespeeld door de ongeschoolde Noorse acteur Anders Danielsen Lie, die eerder ook al in Triers REPRISE de hoofdrol op zich nam. Vol twijfel, angst en overpeinzingen: een man die het geloof in de toekomst duidelijk heeft opgegeven en op wie het leven zwaar weegt. En met zo'n drukkende levenshouding, zal het dan wel lukken om niet weer te ontsnappen in de bevrijdende roes van de drugs?