Sabah

Sabah is een veertigjarige Canadese vrouw van Syrische afkomst. Hoe ze ook haar best doet, ze kan maar geen evenwicht vinden tussen de tegengestelde waarden en normen van haar Arabische achtergrond en die van het lossere, wereldlijke leven in Noord-Amerika. Onbaatzuchtig schikt ze zich van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat naar de wensen van haar bemoeizieke moeder en haar dominante broer die de financiën regelt en het gezin bestiert. Als Sabah tegen beter weten in verliefd wordt op een niet-moslim, staat haar leven op zijn kop.

In een knusse woning in Toronto worden aan tafel verhitte gesprekken gevoerd over de aanstaande uithuwelijking van Souhaire, het jongste meisje uit het gezin. Ze is een modern geklede, jonge moslima die zelf prima weet hoe ze haar leven inricht en zich hevig verzet tegen dat hele idee van uithuwelijking. Majid is als hoofd van de familie echter streng gelovig en steekt telkens weer een islamitisch stokje voor de vrijzinnige ideeën van Souhaire. Na de dood van hun vader nam hij als oudste zoon diens taken over en voert sindsdien een strakke regie waarover geen discussie mogelijk is.

Hoewel Sabah sympathiseert met het verzet van haar nichtje Souhaire, is zij zelf nog lang niet zo ver. Haar hoofd en haar hart zeggen steeds iets anders en ze voelt zich al jaren gevangen tussen toewijding aan de Koran en dromen van persoonlijke vrijheid. Sabah wil voor alles een ongecompliceerd leven zonder van haar geloof af te stappen of uit de gratie te vallen bij de mensen van wie ze houdt. Onder invloed van Souhaire zet ze op een dag toch de eerste stap richting een ongebondener leven door te gaan zwemmen. Ze komt al tijdens de eerste lessen een leuke Canadese, niet-moslim man tegen. Een bestaansrecht heeft hun liefde niet, dus spreken ze af in het geniep en worden verliefd.

De boodschap ligt er dik bovenop in Sabah. Alle voor de hand liggende thema's rondom de problematiek van het moslim-zijn in een westers land worden netjes behandeld met een lach en een traan, waarbij de film overduidelijk predikt voor de gulden middenweg als routekaart voor succes. Regisseuse Nadda legt met een voor de hand liggend script uit dat het niet nodig is om je geloof volledig achter je te laten, maar dat je met behoud van een geloofsovertuiging ook kunt kiezen voor zelfontplooiing binnen een minder radicale definitie van dat geloof.

Na vele korte lowbudgetfilms levert Ruba Nadda met Sabah een mild drama af over de hedendaagse problemen die moslims tegenkomen. De oplossingen die worden aangereikt, zie je van mijlenver aankomen en het script wordt nergens scherp of onderscheidend. Onder de financiële hoede van filmer Atom Egoyan, wiens vrouw Arsinée Khanjian de hoofdrol speelt, was de klus in twintig draaidagen gepiept met een relatief kleine crew. In combinatie met de milde, correcte toon levert deze kleinschalige opzet een film op die nogal veel weg heeft van een televisiefilm waarin voor het reclameblok een groot probleem wordt aangesneden, dat daarna snel wordt afgeraffeld. Vriendelijk en onschuldig maar ook wat te gemakkelijk.