Reeker

Al in de eerst scène laat Reeker zijn tandjes zien als een gezin midden in de woestijn even stopt langs de kant van de weg. Oerstom natuurlijk, zeker in een horrorfilm, maar ja, soms is de nood hoog en moet je nu eenmaal de auto uit. De gezinsleden krijgen het naar goed genregebruik direct zwaar te verduren, want veel blijft er niet van papa's gezicht over. Hadden ze maar naar Wes Cravens's The Hills Have Eyes moeten kijken, waarvan de remake overigens tijdens het 22ste Amsterdam Fantastic Film Festival (AFFF) zijn Nederlandse première beleeft.

Regisseur Payne is een goede bekende van AFFF-eregast Roger Corman, want Corman produceerde de helft van de tot nu toe tien films die hij op zijn naam heeft staan. Je moet daarbij denken aan films met weinig tot de verbeelding sprekende titels als Alien Terminator en Alien Avengers II, maar toch schuilt daarin juist de kracht van Corman. De koning van de B-film voorziet jonge filmmakers namelijk van een klein budget, zodat ze het vak kunnen leren en misschien wel tot goede regisseurs uit kunnen groeien. De beste man heeft nu al 375 films geproduceerd, en stond als zodanig aan de wieg van de carrières van onder andere Francis Ford Coppola, Martin Scorsese en James Cameron. Of Dave Payne over enkele jaren aan dit illustere rijtje kan worden toegevoegd moet natuurlijk nog blijken, maar met Reeker heeft hij wel een zeer degelijke horrorfilm afgeleverd.

Vijf studenten zijn op weg naar een enorm feest midden in de woestijn. Eén van hen blijkt een handjevol pilletjes te hebben meegenomen waar de verantwoordelijke Gretchen weinig prijs op stelt. Dus: hij eruit of de pillen eruit. Dat laat de verwende Trip zich geen twee keer zeggen dus rijden ze terug naar een motel om hem af te zetten. Het motel en restaurant zijn verlaten, maar de peuken smeulen nog na. De blinde student Jack loopt in een achterkamertje nietsvermoedend langs een half aangevreten, nog levende vrouw en daarmee begint voor hen allen een lange, zenuwslopende nacht die ze niet allemaal na kunnen vertellen. De oorzaak is geen club kannibalistische woestijnbewoners zoals in The Hills Have Eyes, maar een moordenaar die zijn komst aankondigt door een ranzige geur van ontbinding, waaraan ontsnappen niet mogelijk lijkt.

Niet alleen de vondst van de originele grim reaper maakt de film tot een prettige belevenis, maar eerlijk gezegd is de film van begin tot eind zo degelijk opgebouwd, goed geacteerd en op een prachtige locatie geschoten, dat de rechtgeaarde horrorfan zich weinig meer kan wensen. De komst van Michael Ironside (Scanners, Total Recall) maakt het dan helemaal af, zodat meester Corman tevreden kan zijn over zijn veelbelovende leerling Dave Payne.