Pirates of the Carribean: On Stranger Tides

Inmiddels is de serie rondom Jack Sparrow toe aan zijn vierde deel, genaamd PIRATES OF THE CARRIBEAN: ON STRANGER TIDES, en alhoewel er een nieuwe regisseur is aangetrokken, moeten we constateren dat de formule wat sleets begint te worden. The Cult Corner stuurde recensenten Pim Wijers en Julius Koetsier de persvoorstelling in, zette een 3D-bril op hun neus en bracht ze na afloop naar een hermetisch afgesloten debatruimte waar ze elkaar gedurende flinke tijd in de haren vlogen over de (on)zin van dit vierde deel uit de serie. Onderstaande woordenwisseling is hier een getrouwe weergave van.

Pim Na behoorlijke verwachtingen ben ik net zo behoorlijk teleurgesteld. Het vorige deel was een warboel van plotlijnen en personages, terwijl ON STRANGER TIDES juist zou teruggrijpen naar het doeltreffende uitgangspunt van een boel piraten die een schat zoeken. Wat mij betreft is er te veel gesnoeid uit het doolhof van deel drie, want er blijft dit keer maar bar weinig over van wat de serie juist wel leuk maakt: Johnny Depp die zich constant uit de meest benarde situaties manoeuvreert om er vervolgens als derde hond met het bot vandoor te gaan.

Julius Ik had het omgekeerde: ik ben niet bepaald een liefhebber van het eerste deel, maar verveelde me verrassend genoeg nauwelijks tijdens ON STRANGER TIDES. De film bevat een paar uitstekende actiescènes, met als hoogtepunten een spectaculaire achtervolging door Londen, een door de Marx Brothers geïnspireerde scène waarin Jack Sparrow het opneemt tegen zijn ‘spiegelbeeld' en een gevecht met een school bloeddorstige zeemeerminnen. Dit zijn het soort scènes dat iedere avonturenfilm moet hebben: creatief, meeslepend en visueel indrukwekkend. Goed, we vinden geen equivalent van het rollende rotsblok uit RAIDERS OF THE LOST ARK, maar er zijn weinig contemporaine avonturenfilms die daar zo dicht bij in de buurt komen als deze.

Pim Wat die achtervolging in Londen betreft heb je helemaal gelijk: dat begint leuk en vlot. Ik dacht dat het de toon zette voor het verloop van de rest van de film. Maar daarna zakt het in, op slechts een paar spectaculaire stukjes na. Die worden overigens altijd begeleid door de bombastische muziek van componist Hans Zimmer. Dat er tegenwoordig maar weinig avonturenfilms in de buurt van RAIDERS komen zegt vervolgens veel over de staat van de avonturenfilm van tegenwoordig, inclusief deze. Wat mij betreft blijft het eerste deel onovertroffen, dat is een achtbaanrit inclusief loopings. Dit is meer een treinrit door Hollands landschap: rechtdoor tussen de weilanden, kilometer na kilometer...

‘Vreselijk voorspelbaar verhaal'

Julius Jack Sparrow (Johnny Depp) trekt er met een nieuw piratenteam (Keira Knightley en Orlando Bloom zijn nergens meer te bekennen) op uit om de Fontein van de Eeuwige Jeugd te vinden, op de hielen gezeten door kapitein Barbossa (Geoffrey Rush), die in opdracht van de Engelse koning dezelfde queeste onderneemt. Het verhaal is vreselijk voorspelbaar en bestaat met name om de talrijke actiescènes aan elkaar te rijgen, maar weet toch te boeien. Op de momenten dat er gepoogd wordt de personages driedimensionaal te maken, slaat de verveling soms toe, maar over het algemeen biedt het de film genoeg spektakel om te onderhouden.

Pim Voor mij ging de hele cast van A naar B zonder dat daartussen iets noemenswaardigs gebeurde. Toegegeven: de zeemeerminnenaanval was nog enigszins spectaculair, maar verder bestond het verhaal uit gekibbel tussen de personages en eigenlijk ook een hoop slecht uitgewerkte elementen. Neem de Spanjaarden, die ook op zoek naar de Fontein zijn, maar die alleen als deus ex machina figureren. En voor een piratenfilm zitten er wel heel weinig zwaardgevechten of zeeraces in.

Julius Voor echt piratenvermaak moet je sowieso niet bij de PIRATES OF THE CARRIBEAN-serie zijn; het is altijd meer een fantasygeoriënteerde serie geweest. Die lijn wordt hier doorgezet: met piraten heeft het inderdaad weinig te maken, maar als avonturenfilm doet ON STRANGER TIDES het prima.

‘Jack Sparrow is een schoothondje geworden'

Pim De piraat die deze reeks tot een succes maakte wurmde zich normaal gesproken uit elke situatie, maar hier is hij een schoothondje geworden. Hij keft wat, laat wat tandvlees zien, maar krijgt uiteindelijk gewoon een trap onder zijn hol waardoor hij weer braaf achter het baasje aanhuppelt. Dat baasje is in dit geval trouwens Blackbeard (Ian McShane). Er is amper een rol voor Sparrow weggelegd, in plaats daarvan speelt hij een bijrol in zijn eigen serie. Depp acteert ook vrij introvert vergeleken met de vorige delen. Hij laat zijn personage naar de achtergrond verdwijnen. Waar is die goeie ouwe, rumdrinkende Jack die overal tussendoor glibbert?

Julius Die kennen we inmiddels toch wel? Sparrows bezopen gedrag en sluwe plannetjes zijn een gimmick geworden, die vooral om de fans te plezieren nog af en toe wordt gebruikt. Het spreekt juist voor de film dat ervoor gekozen is Depp relatief op de achtergrond te plaatsen ten behoeve van andere personages. Nadeel is dan wel weer, dat die over het algemeen ook niet echt boeiend zijn.

Pim Laten we wel wezen: mensen komen toch vooral naar de bioscoop om Depp zijn kunstje te zien vertonen? Laat de man dan wat introverter spelen, maar hou hem op de voorgrond. Blackbeard is de meest gevreesde piraat, maar Sparrow is de meest sluwe. Hij is een personage dat geen moment de controle verliest, ook al staat het geluk niet aan zijn zijde. Alleen in Londen zien we nog even de Jack uit de vorige delen, maar voor de rest is hij dat ietwat dronken schoothondje dat achter de feiten aan loopt.

‘Na Orlando Bloom weer een persoonlijkheidsloze sukkel'

Pim De enige die er echt uitspringt is Penelope Cruz als de oude vlam van Sparrow. Ze is temperamentvol en brengt chemie tussen beide personages. Een stuk minder imposant is Blackbeard, hoewel dat niet echt ligt aan het spel van Ian McShane. Hij moet een meedogenloze piraat voorstellen en tja, hij schiet af en toe iemand dood om te bewijzen dat hij inderdaad erg slecht is. Terwijl hij niet veel later als een vrouw staat te kibbelen met een gevangene die hem van geen enkele waarde is. Snij zijn keel door, gooi hem overboord en verder varen. Maar nee, ook Blackbeard heeft blijkbaar nog zijn goede kant. En dan is er vervolgens de romance tussen een missionaris en een zeemeermin. Deze zijplot haalt zoveel rek uit het avontuur. Ik ben zelfs de naam vergeten van de missionaris. Hij is een lulletje rozenwater die waarschijnlijk Orlando Bloom moest vervangen?

Julius Over dat laatste zijn we het eens. Was ik net zo blij dat die saaie Bloom uit beeld verdwenen was, komt er een nóg persoonlijkheidslozere sukkel voor in de plaats. Van Blackbeard heb ik echter genoten. Hij had een oppervlakkige schurk kunnen zijn, maar de keuze hem een menselijke kant te geven, maakt hem een stuk interessanter.

Pim Ik mis die grapjas met zijn houten oog. En meer van zulke randpersonages. De nieuwe castleden zijn allemaal zo vervangbaar. Volgens mij ben ik de helft al vergeten.

‘Zelfs STEP UP 3D deed nog meer met de derde dimensie'

Julius Dat 3D-effect vergeet je tijdens het kijken snel. Aan de ene kant is dat positief: dat geprik met zwaarden in je gezicht hebben we inmiddels wel gezien. Ik heb een groot deel van de film zonder bril gekeken, en afgezien van het feit dat de kleuren dan een stuk helderder zijn en je af en toe dubbel ziet, is er nauwelijks verschil. Voor degene die 3D als een flauwe gimmick ziet is dat goed nieuws, maar het blijft schandalig dat er twee euro extra gevraagd wordt voor een brilletje dat je beter af kunt laten.

Pim Ik kan het niet meer met je eens zijn. Dit deel is nota bene met 3D-camera's opgenomen. Pure diefstal, dat is het. Zelfs een film als STEP UP 3D deed nog meer met de derde dimensie.

Concluderend

Julius Maar toch, ondanks al zijn fouten, kan ik ON STRANGER TIDES geen slechte film noemen. Daarvoor zijn de actiescènes te creatief en te goed gemaakt. Zulke mooie achtervolgingen en gevechten zie je gewoon niet vaak meer in de bioscoop. Saaie personages, rammelende verhaallijnen en overbodige 3D brengen daar geen verandering in.

Pim Mijn eindoordeel is een stuk minder positief. De potentie van dit deel wordt nog niet eens benaderd. Alleen al door de verkwanseling van het talent en het uitgangspunt is dit voor mij een domper geworden, los van het feit dat het sowieso maar een fletse film is. Genoeg blockbusters die het wel spannend houden!

De sterrenuitslag:

Pim:

Julius: