Maniac

Regie: 
Franck Khalfoun
Cast: 
Elijah Wood, Nora Arnezeder & America Olivo
Jaar: 
2012
Duur: 
89 minuten
Genre: 
Horror
Waardering: 
5 sterren

Wie gepassioneerd van de vriendelijke hobbit Frodo Baggins houdt, kan MANIAC beter niet kijken. Elijah Wood speelt in deze gelijknamige remake van de beruchte shocker van William Lustig uit 1980 de beruchte seriemoordenaar Frank Zito. De nieuwe MANIAC van de Franse filmmaker Franck Khalfoun verschilt op een belangrijk punt van zijn voorganger: hij is bijna volledig vanuit point of view shots geschoten. We zien de moordenaar enkel in shots waar hij zichzelf in de spiegel of een raam ziet en volgen diens moordtocht letterlijk vanuit zijn oogpunt. De laatste film die volledig vanuit het oogpunt van het hoofdpersonage werd gefilmd dateert alweer uit 1947: LADY IN THE LAKE van Robert Montgomery.

Frank Zito is een buitenbeentje met een stevig moedercomplex. Hij lijdt aan een ernstige vorm van migraine en houdt er daarnaast een vreemde hobby op na: in zijn kamer onderhoudt hij een royale collectie etalagepoppen, die hij van zijn overleden moeder erfde. Sinds haar dood zoekt Frank vrouwen die de leegte die zij achterliet op kunnen vullen. Op het net gaat hij op zoek naar potentiële slachtoffers, die hij vervolgens stalkt en te grazen neemt. Wanneer hij de vrouwen heeft gescalpeerd, gebruikt hij hun haar als pruiken voor zijn poppen en doft deze op. Bij toeval ontmoet hij de kunstzinnige fotografe Anna (Nora Arnezeder), die eveneens gefascineerd is door mannequins. Hun bevreemdende vriendschap belooft natuurlijk fout af te lopen voor Anna.

Waar andere remakes vaak weinig vernieuwend blijken, is MANIAC soms origineler dan het origineel. Wees wel gewaarschuwd, want dit is veel meer dan een entertainend avondje horror kijken. Zito's slachtoffers zijn mooie jonge vrouwen die hij op brute wijze wurgt, slaat én scalpeert. Vanuit zo'n point of view shot komt dat wel erg dichtbij en werkt het eerder misselijkmakend dan huiveringwekkend. De ware shock zit hem overigens niet in het gore effect, maar juist in de hoeveelheid empathie die je als kijker voelt voor Frank, hoe bizar en verknipt hij ook is. Na het zien van MANIAC voel je je wellicht een beetje schuldig. Franck Khalfoun bewijst met MANIAC dat goede psycho slashers niet meer alleen van vroeger zijn.

 

Maniac