Blue Ruin

Zwaar bebaard en graaiend in vuilnisbakken. De dakloze Dwight (Macon Blair) leeft geïsoleerd van de gewone wereld in het Amerikaanse kustplaatsje Delaware. Af en toe sluipt hij weleens een huis binnen om zich te wassen, maar meestal is Dwight te vinden in een afgedankte Pontiac, die ergens bij een verlaten weg geparkeerd staat. Een doelloos bestaan.

Wat is er met Dwight aan de hand? Is hij geruïneerd? Een hippie? Op de vlucht misschien? Het mysterie wordt pas duidelijk wanneer een vriendelijke agente hem uit zijn Pontiac plukt en laat weten dat ene Will Cleland vervroegd is vrijgekomen. Deze Cleland blijkt verantwoordelijk te zijn voor de dood van Dwights ouders en daardoor ook voor diens dakloze bestaan. Dwight is er zo getraumatiseerd door, dat hij het gewone leven niet meer aankan. Maar nu Cleland onverwacht op vrije voeten is, knapt hij zichzelf op en zint hij op wraak.

Jeremy Saulniers Amerikaanse indie BLUE RUIN is een trefzeker geregisseerde wraakthriller, waarin de onderhuidse spanning zich tot een bloederige geweldsclimax ontwikkelt. Een knappe genrefilm die even spannend en strak in elkaar steekt als een recht-toe-recht-aan wraakfantasie, maar dan wel een waarin de personages uiteindelijk allemaal in een neerwaartse spiraal van geweld terechtkomen. Een zoektocht naar gerechtigheid, die eindigt in een onoverzichtelijke wirwar waarin goed en fout, misdaad en schuld, dader en slachtoffer allemaal door elkaar heen gaan lopen.

Een geslaagde mix van thriller en drama dus. Die naast het beeldende camerawerk, Saulnier is spaarzaam met dialogen en gebruikt vooral beelden om zijn verhaal te vertellen, ook nog eens doorspekt is met een dosis zwarte humor. De sympathiek ogende Dwight is geen ijskoude killer, maar een wat klungelige man die zich in een situatie bevindt die hem eigenlijk boven het hoofd is gegroeid.

Regisseur, en ook scenarist en cameraman, Jeremy Saulnier maakte zijn regiedebuut met de horrorkomedie MURDER PARTY (2007), maar werkte voornamelijk als cameraman voor reclame- en bedrijfsfilms. BLUE RUIN is overduidelijk een labor of love, waar Saulnier ook veel van zijn eigen geld in heeft gestoken. Met succes: werd BLUE RUIN in eerste instantie nog door het Sundance filmfestival geweigerd, uiteindelijk belandde de film in Cannes, waar hij vorig jaar draaide in het Director’s Fortnight-programma en er de FIPRESCI-prijs won. Inmiddels is de film aan een internationale zegetocht bezig.